Dag 14: 17 augustus 2010 St. Augustine naar Waycross

Vanochtend werden we woest uit onze slaap gerukt door een raar alarm dat in onze kamer afging. Het leek weer op het brandalarm. Waarschijnlijk was het iets anders, we zaten namelijk in een "handicapped" room en buiten bij de kamerdeur was een soort bel. Nu denk ik dat daar iemand op gedrukt heeft en dat we gewaarschuwd werden...voor het geval we blind en doof waren ging het gepaard met licht en geluid. Heel onaangenaam om zo wakker te worden!
Het hotel voldeed sowieso niet echt aan onze ideeën van schoon en comfortabel, ik gruwelde van de badkamer en de smoezelige hoekjes. Nogal onsmakelijk allemaal. Dus we hebben al vroeg uitgecheckt om op weg te gaan naar de Okefenokee Swamp. Maar eerst een ontbijtje bij Denny's (de spekrand groeit) die heel convenient naast de deur lag. Daarna ben ik naar A1A North gereden en hebben we nog even het strand bezocht. In het zand hebben we wat geschreven voor Richard, een beetje symbolisch, zodat het water de boodschap zou wegspoelen. Mathijs heeft nog lekker door het water gelopen en ik heb zitten kijken hoe de surfers wachtten op een "good wave". Veel leuke herinneringen aan Boca Raton, waar we ook regelmatig naar de surfers gingen kijken.
Het was zoals gewoonlijk weer verder rijden naar onze volgende bestemming dan ik dacht. Maar toen we bij de Okefenokee Swamp aankwamen, toen hadden we ook wel waar voor onze tijd en geld. Allereerst wilde de Tom Tom me dwars door de wildernis laten rijden maar gelukkig ben ik goed in het negeren van zijn commando's. De echte weg ernaar toe was goed aangegeven en we hadden het zonder moeite gevonden. In het park waren we mooi op tijd voor de boottour, het treintje en daarna de nature show. De boottocht was sensationeel; onze gids was een hillbilly eerste klas, zijn naam weet ik niet meer maar hij sprak zo Southern als een hoofdrolspeler uit Forrest Gump en hij had erg leuke verhalen over de swamp. We hebben ook wat up close and personal encounters met alligators gehad, sommigen zelfs op 10 cm afstand van de boot. Ik was bang dat ze erin zouden springen maar volgens hillbilly gebeurde dat (haast) nooit..
Er waren ook flink wat insecten en vogels in de swamp te zien, o.a. een supergrote spin...brrr. Mathijs heeft nog een uitkijktoren van 90 feet beklommen, ik durfde niet verder dan de eerste verdieping. Het waren van die open stalen trappen en het was ook nog eens snikheet. Maar mijn bink heeft boven foto's gemaakt dus ik kon achteraf nog genieten van het uitzicht. Later zijn we op een treintje gegaan - in de volle zon - en dat bracht ons nog naar een soort museumpje, waar ook heel veel alligators op de loer lagen. Echt van die flinke jongens, die alleen maar het water uit hoefden te komen om ons te verorberen. Spannend maar ook erg leuk.
De nature show was ook superleuk. We kregen uitleg over slangen en baby alligators en we mochten alle dieren ook aanraken. Heel apart, je verwacht een koude glibberige huid bij een slang maar ze voelden droog en niet zo heel koud. We konden ook nog een beer bewonderen die net een bad nam in de drinkbak - dit was overigens achter glas, we mochten de beer dus niet aaien ofzo..
De rit naar het hotel was gelukkig kort, maar tien minuutjes en toen waren we er al. Het Best WEstern in Waycross. Een heel mooi hotel, zeker vergeleken met de schuur waar we gisteren zaten. De mensen hier zijn erg vriendelijk en we hebben een mooie kamer. Gegeten hebben we dit keer bij Applebees: Mathijs had riblets en ik steak. Erg lekker en een leuk restaurant ( met zeker 15 mannen aan de bar, ik hoopte al dat het singles night was maar ja, als je net uit de swamp komt, ben je blijkbaar niet op je allermooist).
Morgen rijden we naar Athens - eens kijken of we daar nog wat Grieken kunnen spotten.