Dag 15: 18 augustus 2010 Waycross naar Athens

Vanochtend eerst een complimentary ontbijt tot ons genomen - ik had een wafel (ben inmiddels goed in het bakken) en Mathijs bacon en eggs. Terwijl we zaten te ontbijten kwam er een vrouw binnen in een soort pyjama met luipaardprint, ze kon zo uit de Lion King zijn weggelopen.. dan is het wel leuk dat men je niet verstaat, we hebben onopvallend zitten roddelen en giebelen - nou ja, ze had het misschien in de gaten maar dan had ze maar iets meer decent aan moeten doen!
Toen we de koffers weer gepakt hadden, was het hoog tijd om op weg te gaan. De Tom Tom gaf maar liefst 6,5 uur rijden aan - ietsje langer als ik had verwacht. Maar ik zag dat we ook een stuk Antebellum Trail konden rijden, iets wat ik eigenlijk op de heenweg naar Macon ook had willen doen. Het rijden ging heel voorspoedig, eigenlijk vloog de tijd om en ook de mijlen. Lunchen hebben we bij de Subway gedaan - broodje in de auto opgegeten omdat de airco in het restaurant zo koud stond dat ik er kippenvel van kreeg. Na de lunch de Tom Tom ingesteld op Uncle Remus Museum in Eatonton. De route erheen was erg mooi; veel huizen met veranda's en witte hekjes erom heen. Mijn droomhuis dus! Als ik ooit in Amerika zou kunnen gaan wonen, wil ik zo'n huis. Het mag ook best in Oregon liggen of welke staat dan ook, als het maar een porch heeft met schommelstoelen en een white picket fence.
Het Uncle Remus Museum zag er heel oud uit. Het bleek gehuisvest te zijn in een oude cabin die bij een plantage hoorde (slaventijd). Frida van het museum was erg behulpzaam met het uitleggen wie de schrijver van de Breur Rabbit was. En natuurlijk wilde ze weten waar we vandaan kwamen - ik liet haar erg onder de indruk achter, toen we vertelden dat we speciaal uit Holland gekomen waren voor dit museum :)
Na het museum zijn we nog doorgereden naar een heel mooi stadje, Madison. Daar hebben we bij de plaatselijke pizza/pasta parlor een sodaatje gedronken. Toen ik wilde betalen, zei het meisje dat dit niet hoefde want het was maar soda...nou, dat moet ik nog meemaken in Nederland, dat je daar de cola en fanta gratis krijgt. Heb toch wat tip voor haar neergelegd, vond het zo aardig!
Het landschap was inmiddels veranderd in een heuvelachtig gebied. Na nog een klein uurtje kwamen we bij ons hotel, het mooiste tot nu toe. Een Country Inn & Suites in Athens. We hebbe een grote kamer met bankstel en twee queen bedden. En een flatscreen! Oja, er is ook een zwembad en daar heeft Mathijs voor het eten nog een paar baantjes in weggezwommen. Vlakbij het hotel lagen talloze restaurants en we hebben gekozen voor de Long Horn. Hier was het erg druk, volgens mij zat het halve stadje inclusief de pastoor en zijn vrouw in de zaak. Hij zei namelijk telkens tegen andere gasten "have not seen you for a while" en dan nog een keer of drie "God bless you" in zijn verdere conversatie. We hadden een leuke serveerster die vol bewondering keek hoe Mathijs een half rack ribs op aan het eten was... Zelf had ik heerlijke zalm met rijst en groenten, dat is toch wel lekker na al dat fast food. Na het eten hebben we nog een ommetje gemaakt langs alle winkels aan deze shopping square. Blijkbaar zagen we er hulpbehoevend uit want ik kreeg nog een soort Wachttoren in mijn hand geduwd van een man die mij toepreekte dat ik volgens de regels van Jesus een goed leven zou leiden.. Heb het boekje dankbaar in ontvangst genomen, voor als ik 's nachts nog een keer wakker lig.
Bij de drogist heb ik nog mascara van Covergirl gekocht. Dat had ik ooit op TV gezien, dat ze make-up hebben die de kleur van je ogen opfleurt. Ach, ik moet toch wat. Wilde eigenijk ook een keer naar de nagelsalon, die lag er naast. Net zoals de hoofdrolspeelster in Legally Blonde, degene die de film kent, weet wel wat ik bedoel.
Misschien doe ik dat nog wel een keertje, als we veel tijd hebben.
Morgen willen we toch nog terug naar de Smokies. We hebben daar veel minder gedaan dan ik in eerste instantie gepland had. En aangezien we er nu weer vlakbij zijn (ja, ik denk al Amerikaans) volgen we ons oorspronkelijke plan - behalve dat we nu in een hotel gaan en niet meer naar de cabin. Nu alleen nog een fatsoenlijk hotel vinden!